Mijn weg
Door een burn – out heb ik letterlijk ervaren dat het leven van ons vraagt om onszelf volledig te leren kennen.
Immers de burn – out ontstond na mijn vraag wie ik nu werkelijk was en ik daar geen antwoord op had. Door het doorbreken van al mijn weggestopte gevoel sinds mijn babytijd en jaren lang therapie kon ik van mijzelf beginnen te houden. Ik was een wezen om lief te hebben zover kwam ik. 
Ik begon in 1988 me weer te verdiepen in spiritualiteit . Het werken met chakra’s , kleur en licht sloeg bij mij erg aan. Sindsdien mediteerde ik bijna dagelijks en onderzocht ik mijzelf en kwam steeds meer in contact met mijn hogere essentie.
Ik was rijp om traumatische gebeurtenissen in mijn leven te gaan helen wat gepaard ging met nog een diepe crisis waar ik `God ` ontmoette. Zoals ik mij “ hem” had voorgesteld in mijn kindertijd , als een wezen van licht. Tegenwoordig hoor je dat dit kan ontstaan en lijkt op een bijna - doodervaring, maar ik wist toen van niets.
Vele verlichtingservaringen volgde maar het veranderde mijn leven oppervlakkig gezien niet. Ik kreeg toen allerlei informatie waar ik nog niet veel mee kon omdat ik het ook zelf in mijn persoonlijkheid nog zo moeilijk had.
Ik ging door het hele Christusbewustzijn heen en kwam in aanraking met de grootste avatar (goddelijke incarnatie) uit onze tijd: Sri Sathya Sai Baba. Ik herkende mijn eigen ervaringen in wat hij zei en ik heb hem na een persoonlijke ervaring 18 jaar lang als “God” op aarde aangenomen en alles geleerd wat ik moest leren. ( dualisme)
Sai Baba was omstreden. Hij is voor mij een goede leraar geweest omdat hij mij na al die jaren - na een cadeau om het bewustzijn ook zonder meditatie te ervaren - volledig heeft teruggeworpen op mijzelf. (non - dualisme)
Ik moest het non – dualisme nu ook echt gaan leven en voortaan alleen nog maar steunen op het bewustzijn, God, in mijzelf.
Ik kwam weer uit waar ik die18 jaar ervoor al was maar nu met een geïntegreerd bewustzijn.
Al die jaren en nog ben ik de weg van de volledige overgave gegaan en het moeten opgeven van de illusie van alles wat mij kon doen blijven geloven in uiterlijk geluk en succes. Wat ik al zei er zijn vele wegen. Dit was mijn weg een hele moeilijke.
In ons zit alle wijsheid die we nodig hebben. Andere hoeven hopelijk niet zo diep te gaan en kunnen op hun innerlijke wijsheid gaan vertrouwen en hebben geen leraar nodig om uiteindelijk op hetzelfde uit te komen.Meestal is dit echter niet het geval
Ondanks dat ik mij dagelijks realiseer dat ik in wezen bewustzijn ben en dit ook steeds als een golfstroom in mijzelf kan ervaren , blijf ik ook nog steeds die persoonlijkheid die nog verwikkelt kan zijn of raken in emoties over de dagelijkse beslommeringen. Ik ben me er alleen steeds sneller van bewust en meestal zijn het momenten dat ik direct reageer en meestal vanuit angst in plaats van vertrouwen en liefde. De persoonlijkheid of ego maakt ook het verschil in mensen en is tegelijkertijd een onderdeel van het bewustzijn omdat dit hieruit is ontstaan. We kunnen als mens het bewustzijn daarom ook als zodanig ervaren. Juist de discrepantie van het leven in bewustzijn en het omgaan met de persoonlijkheid houdt mij de laatste jaren bezig en ik ben hier ook een boek over aan het schrijven met korte stukjes tekst - hoe dagelijks te leven met en vanuit bewustzijn - . zie ook Leven met en vanuit bewustzijn
Wat mij rest is steeds meer bewustzijn te ontwikkelen zodat ik het hoogste wat een mens in dit leven kan bereiken namelijk de liefde. steeds meer realiseer. En dan bedoel ik niet alleen de onvoorwaardelijke liefde maar zeker ook de eenheid van alles en iedereen te zien en ervaren als liefde op weg naar de realisatie van dit hoogste bewustzijn. Ik kan hier zeker nog in groeien.
